1,527 Бардыгы /

Өлөң айтууну чон атамдын бир тууган агасы Курбанбай жана чоң атам Садык аталарыбыз энеси Зуурадан көп уккан. Илгери кыз көчүргөндө өлөң айтышып, эл жайлоого көчкөндө жаратылыштын керемет көркүнө көрк кошуп алтын көкүл кыздары айлуу түндө селкинчек тээп түн кечиришкен, жаштар ак чөлмөк ойношуп, шырылдаң айтышкан. Аталарыбыз айтып жүрчүү өлөңдөрдөн:

                               Өлөң айткым келеди бөлүнгөндө,

                               Боюм байып төрүмдө керилгенде.

                               Өлөң айтсам кайрылып карабайсың,

    Оромолуң чокусу көрүнбөйдү.

                               Авалайды дегенде авалайды,

                               Абадагы булутту шамал айдар.

                               Эр жигиттин алганы болсо жакшы,

                               Тал чыбыктай ийилип атын байлар.

                              Кел экөөбүз айталы бирдей болуп,

                              Сабагынан ачылган гүлдөй болуп.

                              Жалгыз айткан өлөңүм жарамайды,

                              Жалгыз талга сүйөнгөн үйдөй болуп.

                              Таштак кана дегенде таштак кана,

                              Таштан коен качады таштап кана.

                               Эч нерсени билбеген жаш кыз элем,

                              Өзүң жаман үйрөттүң  баштап кана.

Кумдак кана дегенде кумдак кана.

                              Кумдан коен качады буйлап кана.

                              Эч нерсени билбеген боз баш элем,

                              Өзүң жаман үйрөттүң ымдап кана.

                               Эртең менен турамын койканама,

                               Кува чепкен жарашат бойканама.

                              Тал таягым таянып тура калсам,

                               Сулуу кыздар түшөдү ойканама.

                               Эртең менен көрүнөт балаң чоку,

                               Чебер болсоң карындаш килем току.

                               Ойногонду, күлгөндү  ойнош дейди,

                               Мен сагындым сени ойлоп кумар болуп.

                              Айт, айт жаным айт жаным өлөң билсең,

                              Не көрбөйсүң дүйнөдө өлбөй жүрсөң.

                              Бу дүйнөдө бей арман өтөр элек.

                              Уук бою чырмалган гүлдөй болуп.

                              Өлөң айткым келеди өрдө болсоң,

                              Өтө албаймын төшөгүң төрдө болсо.

                              Өтүп кетем төшөгүң төрдө болсо,

                              Ой жеңеше көңүлүң менде болсо.

                             Ахау, ахау сенейди,

                             Кыйын экен кедейлик.

                             Он эки мучөң соо болсо,

                             Жумыш кылып ау келейлик.

                             Алты кыздын ичинде атың  Шерип,

                            Шерип тойго келипсиң кашың керип.

                             Бул тойдо таанышың жок, билишиң жок,

                             Жүр экөөбүз кетелик ышкын терип.

                              Нурмолдонун өлөңдөрү.

              Биринчи улан:

ЭЭ, өлөң башы дегенде өлөң башы,

                           Эл билбеген атыны сен тыңдачы.

                           Эшигинен өтөмүн өлүп-талып,

                           Энең билип койбосун тез ымдачы.

              Экинчи улан:

                          Ээ, мен өлөңдү айтайын мындай кылып,

                          Тегирменден чыгарган ундай кылып.

                          Сени өстүргөн энеңе балли, ракмат,

                          Бетиң айдай, белин ничке кындай кылып.

Үчүнчү улан:

 Ээ, мен бир өлөң айтайын мындай кылып,

                        Өң көрүнгөн товдогу суудай тунук.

                        Сени өстүргөн атаңа дагы ракмат,

                        Көлдө сүзгөн апаппак куудай кылып.

Төртүнчү улан:

Мен өлөңдү айтайын шундай кылып,

                       Тукка баскан төрт чарчы чымдай кылып.

                       Сен үйрөткөн жеңеңе чон ракмат,

                       Мени жандап баспаган шумдай кылып.

         Бешинчи улан:

Ээ, мен бир өлөң айтайын мындай кылып,

                       Алпамыш да көтөрбөс кылдай кылып.

                       Сени өстүргөн эжеңе ракмат дейм,

                        Сыр билдирбес керилген зымдай кылып.

          Алтынчы улан:

Ээ, өлөң уксаң түгөнбөс бизде белең,

                       Өрөпкүймүн, кыздарды көргүм келген.

                        Карап койсоң болбойбу кайрылып бир,

                        Какшанамын күн-түн суйгөнүмөн. �