1,852 Бардыгы /

Айылда эле дыйканчылык менен алектенип осуп-чонойгондуктанбы, Прага-Дрезден, Прага-Вена жол аралыктарында эгин талааларын кызыгуу менен, астейдил карап бараттым.

Күз болду эми деп, эгин талааларын аралап жүргөн бир мал жандыгы да көрүнбөйт.

Эң сонун күздүк айдоолору, жүзүм шактары ирети менен көтөрүлүп турат, жыйнала, кайрыла элек күн караманын баштары бүп-бүтүн турат, талаа менен бир болуп жаткан аш кабактарын эч ким деле базарды же үйүн көздөй ташып кетпептир. Бизде болгондо качаан эле кайрып, сындырып, талкалап, тытып кетишмек деп коем, өзүмчө.

Мени таң калтырганы, талаалардын кыйла бөлүгүндө жап-жашыл болуп жайгап өсүп турган майда өсүмдүктөр болду.

Саякат учурунда сайрап турган гиддин сөзү башка нукта болуп жатканына карабай, бизче айтканда паитин таап, бир аз тыныгуу боло калганда, булар эмне болгон өсүмдүк, деп, жан талашып сурай калдым. Булар азотту камтып турган өсүмдүктөр, деп жылуу жооп бпре калды.

Азот порошогу менен суу аркылуу өсүмдүктөрдү семирткенди бир аз билгеним үчүн бул ыкма, чаамда, эрте жазда эгиле тураган өсүмдүктөрдүн органикалык калыбын көбүрөөк сактап калуу үчүн гоо, деп калдым. Анткени азоттун өзүн эле сээп койгондо эгин талаа саргайып, пайдасынан зыяны көп болору бышык.

Саякаттап жүрсөк, анын үстүнө, өңчөй рус жергесинен келгендер менен бир кыргыз болуп жүрсөм сөзүмдү кечке айыл чарбасы тууралуу улай бермек белем, чын да.

Иий, айтмакчы, илгери бир жолу Ак-Тоок айылымда ошо азотко кызыгып, корообуздагы жашылчаларды семиртип жибере жаздаган балалык шоктукту айтып берейин башка учурда, буйруса.

Зирек АСАНОВА,

Прага-Дрезден-Вена шаар сапарлары

2019-жылды 11-14 октябры